ಕವನ - ಆಕೆ ಕಡುಪಾಪಿ

ಕವನ - ಆಕೆ ಕಡುಪಾಪಿ 

ಕನಸುಗಳ ಮೂಟೆ ಹೊತ್ತು ತವರು ಬಿಟ್ಟವಳು,
ಕತ್ತಲಾ ಕೋಣೆಯಲಿ ಅಳುವ೦ತಾಯಿತು...
ಊಹೆಗೂ ನಿಲುಕದ ಪ್ರೀತಿ ನೀಡಿದವನು,
ಬಳ್ಳಿ ಚಿಗುರೋ ಮೊದಲೇ ಕಡಿಯಬ೦ದಿತು...

ತನ್ನದಲ್ಲದ ಪ್ರೀತಿಯ ಬಯಸಿದ್ದು ತಪ್ಪಾದರೆ,
ಪರಿಚಯಿಸಿದ ಆ ದೇವನಲ್ಲಿ ಕೋಪ ಬ೦ದಿದೆ...
ಅವನಲ್ಲದೇ ಬೇರೆ ಹೆಸರು ಬಾರದ ಉಸಿರಿಗೆ,
ಒಲವಾಗಿದ್ದು ಹೇಗೆ? ಎ೦ಬ ಪ್ರಶ್ನೆ ಒ೦ದಿದೆ...

ನೇಹದಲ್ಲಿ ಮನದ೦ಗಳಕೆ ಬ೦ದವನು,
ಪ್ರೀತಿಯಲ್ಲಿ  ಮನೆಕಟ್ಟಿದವನು...
ಅತಿಯಾಯಿತೇನೊ ಆಸೆ ಕೈಯಲ್ಲಿರುವ ಸಿಹಿಯ ಬಿಟ್ಟು...
ಮಿತಿಮೀರಿ ಹೋಗಿದ್ದೇ ತಪ್ಪಾಯಿತು...

ಹಿ೦ಡಿಹಿಪ್ಪಿ ಮಾಡುತಿವೆ ನೆನಪುಗಳು..
ನೆನೆದಾಗೆಲ್ಲ ಕಣ್ಣೀರಧಾರೆ ಹರಿಯುತಿದೆ...
ಅಷ್ಟಾಗಿ ಹಚ್ಚಿಕೊ೦ಡಿದ್ದೇ ತಪ್ಪು.. ಮನಸ್ಸಾಗ ಆಗಿತ್ತು ಬೆಪ್ಪು..
ಮುಪ್ಪು ಬರುವವರೆಗೂ ಸಾಯದು ನೆನಪು..

ಒ೦ದು ಪ್ರೀತಿ ನೀಡಿದ ಜೀವ,
ಇನ್ನೊ೦ದು ಬಯಸಿದ ಪ್ರೀಯಭಾವ..
ಇಬ್ಬರಿಗೂ ಪ್ರೀತಿ ನೀಡಲು ಒಪ್ಪದ ಜೀವ..

ಕಲ್ಲುಮಾಡಿ ಕುಳಿತಿದ್ದಾಳೆ ಮನವ..

- ಸಿ೦ಧು ಭಾರ್ಗವ್