Wednesday 9 November 2016

My Father. ತಂದೆ ಕವಿತೆ

******


ಮಗುವಾಗಿದೆಯಲ್ಲಪ್ಪ ನಿನ್ನ ಮನಸ್ಸೀಗ.
ನಾನೂ ಮಗುವೇ ಇನ್ನೂ ನಿನಗೀಗ..

ನನ್ನ ಕಣ್ಣಲ್ಲಿ ಕಣ್ಣೀರ ನೋಡಲು ಬಯಸದವ ನೀನು.
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ತೋರಿಸಲು ಹೆಣಗಾಡಿದವ ನೀನು..

ಅಷ್ಟು ದಡ್ಡಿನಾನಲ್ಲಪ್ಪ..
ನನ್ನ ಉಸಿರಿನಲಿ ನಿನ್ನ ಪಾಲಿದೆ,
ನಿನ್ನ ರಕುತವೇ ನನ್ನಲ್ಲೂ ಹರಿಯುತಿದೆ..

ಕೆಟ್ಟ ದುನಿಯಾವಿದು ಅಪ್ಪ,
ನೀ ಗಿಣಿಯಂತೆ ಸಾಕಿದ್ದೆ..
ನಾ ಹಾರಾಡಲು ಬಯಸಿದ್ದೆ..
ಕಷ್ಟ ಕಂಡೆ, ನೋವನುಂಡೆ
ನಿನ್ನಲ್ಲಿ ಹೇಳಲು ಭಯಗೊಂಡೆ..

ನಿನ್ನ ಮಾನ, ಸಮ್ಮಾನ ನನ್ನ ಕೈಯಲ್ಲಿದೆ ಅಪ್ಪ..
ಮದುವೆ ಆಯ್ತು ಹೊಸದಾದ ಮನೆಯ ದೀಪಬೆಳಗಿದೆ..

ನಾವು ಹುಟ್ಟಿದಾಗ ನಿನಗೆ ಜವಾಬ್ದಾರಿ ಜಾಸ್ತಿ ಇತ್ತು ,
ಹಗಲು ರಾತ್ರಿಯ ಲೆಕ್ಕ ತಪ್ಪುತಿತ್ತು.

ಕಂದಮ್ಮಗಳ  ದಿನಕ್ಕೆ ಒಮ್ಮೆ  ನೋಡುವುದೂ ಕಷ್ಟವಾಗುತ್ತಿತ್ತು.
ಒಳಗೊಳಗೆ ಅಳುತಲಿದ್ದ ಆ ಮೊಗವೀಗ ಕಣ್ಣೆದುರು ಬಂತು..

ಅರಿಯುವೆನು ಪಿತನೇ..
ನಿನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯ ನಿನ್ನ ಕಂಗಳಲ್ಲೇ ನಾ ನೋಡಿದ್ದೆ..
ನಿನ್ನ ಕಾಳಜಿಯನ್ನು ತಾಯಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡಿದ್ದೆ..

ನನಗೂ ನೂರಾರು ಕನಸುಗಳ ಕಟ್ಟಿಕೊಳ್ಳಲು ಹಾದಿತೋರಿಸಿದೆ.
ಇಳಿವಯಸ್ಸು ,ಮಗುವಿನ ಮನಸ್ಸು
ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಬೇಕಪ್ಪಾ..

ಸ್ವಲ್ಪ ಬಾ ಇಲ್ಲಿ ಕುಳಿತುಕೋ..
ನನ್ನ ಮಗನ ಜೊತೆ ಹರಟೆ ಹೊಡಿ ಆಟವಾಡು ಮತ್ತೆ ಮಗುವಾಗು..
ಮುಸ್ಸಂಜೆ ಹೊಂಗಿರಣ ಮನಕ್ಕಿಳಿದಿದೆ ತಾನೆ..

ಅಷ್ಟೇ ಸಾಕು..
ಇನ್ನೇನು ನಾನಿನಗೆ ಕೊಡಲು ಸಾಧ್ಯ..
ನಿನ್ನ ನೆಮ್ಮದಿಯ, ನಗುಮುಖ ನೋಡುವುದೇ ನನ್ನ ಭಾಗ್ಯ..

- ಶ್ರೀಮತಿ ಸಿಂಧು ಭಾರ್ಗವ್. 🌷